“Huh, het is toch helemaal geen mosseltijd?!”
Maandagmiddag, het dagelijkse ritueel van heen en weer appen over wat we die avond gaan eten is in volle gang. En ik heb zin in mosselen. En wijn. De reactie van mijn vriend brengt mij wel eventjes van mijn stuk. Ik zou zweren dat ik voorbij had zien komen dat het weer mosseltijd is, maar toch dramt het ingestudeerde regeltje door mijn hoofd: ’Men eet alleen mosselen wanneer de R in de maand is’. Ik verzeker hem alvast dat het wel degelijk mosseltijd is om mijn zin door te drammen, en ga daarna pas op zoek naar het werkelijke antwoord. Want ik moet en zal mosselen eten vanavond.
Een korte zoektocht op het internet levert al snel meer duidelijkheid op. Want wat blijkt? De regel met de R in de maand is op z’n zachtst gezegd wat achterhaald. De regel stamt nog uit de tijd dat gekoeld transport en opslag niet vanzelfsprekend waren. Dit zit tegenwoordig natuurlijk wel goed. Wel moet er rekening gehouden worden met het paringsseizoen van de mosselen. Grofweg gezegd laten we de mosselen in april en mei ’hun ding doen’, zodat we daarna weer een jaar van de schelpdiertjes kunnen genieten. Zo blijft de stelregel met de R met een kleine aanpassing toch nog van kracht: mosselen kun je eten tijdens alle seizoenen met een R. In de winter, de zomer en de herfst. Genoeg tijd voor mosselen dus!
Bij mosselen hoort natuurlijk een lekker glas wijn. Tijdens het uitzoeken van de wijn is het aan te raden rekening te houden met de manier waarop je de mosselen klaar gaat maken. Bij een klassieke pan mosselen wordt traditioneel bijvoorbeeld vaak een Muscadet aangeraden. Ben jij echter op zoek naar iets originelers? Probeer dan eens een van de volgende wijnen:
Château Marjosse Blanc – Bordeaux
Fris en sappig wit uit de Bordeaux. Zonde eigenlijk dat de Bordeaux vrijwel alleen bekend staat om zijn grootse rode wijnen en niet om de stuivende, moderne witte wijnen die de wijnregio ook voortbrengt. Deze blend van Sauvignon Blanc, Sémillon en een beetje Muscadelle komt uit Entre-Deux-Mers; een gemeenteregio midden in de Bordeaux die tussen de rivieren Garonne en Dordogne te vinden is. Alleen witte wijn bestaande uit een blend van deze druiven mag de regio Entre-Deux-Mers vermelden op hun etiket. De Fransen mogen wat mij betreft hun regeltjes houden, als ze de wijn maar net zo lekker blijven maken! De Sauvignon zorgt voor de frisse zuren die zo onmisbaar zijn bij het ziltige van de mosselen.
Aaah, de Alto Adige… Men zegt dat wijnen uit deze Noord-Italiaanse wijnregio net zo zuiver zijn als de berglucht die je er inademt. Nu ben ik er nog nooit geweest, maar als de berglucht ook maar een beetje ruikt als deze Riesling, stap ik in het volgende vliegtuig naar Italië. De Riesling druif staat bekend om zijn fijne elegante zuurgraad. Deze past mooi bij bijvoorbeeld mosselen in riesling-roomsaus of Thaise mosselen in kokosmelk. De Rieslingdruif vind je veel in Duitsland en de Elzas, maar tegenwoordig ook steeds vaker in bijvoorbeeld Australië of de Verenigde Staten. En blijkbaar dus ook in Noord-Italië! Deze Riesling is volledig biodynamisch geteeld. Het minimale ingrijpen tijdens het vinificatieproces resulteert in een zuivere wijn met een heerlijk lange afdronk.
Nog één Italiaan dan. De Verdicchio is een inheemse druif die voornamelijk te vinden is in de Oost-Italiaanse regio de Marken. Hij speelt de hoofdrol in witte wijnen uit deze regio en duldt maximaal 15% van de druiven Trebbiano of Malvasia in zijn fles. In deze Verdicchio‚ ‘Le Vele’ was zelfs helemaal geen plek voor andere aandachttrekkers: de wijn bestaat uit 100% Verdicchio. De druif staat bekend om zijn hoge zuurgraad en een typerend amandelbittertje. Volgens het wijnhuis Moncaro is deze wijn een zachte en fruitige zomerwijn die heerlijk bij onder andere mosselen, pasta en romige risotto past. En dat lijkt mij nou een topcombinatie. Salute!