We leven in een tijd waar je soms niet weet of dingen wel echt zijn. Je kan zomaar opgelicht of voorgelogen worden. Sterker nog: ik kan je vertellen dat we met wijn vaker opgelicht worden dan je denkt. Als je wijn nou heel lekker vindt maar verder niet echt weet hoe of wat. Wat kies je dan in de slijter? Of in een restaurant? Kies je de fles om de prijs? Of om het mooiste etiket? Of kies je omdat het etiket zo vol staat dat het wel een goede wijn moet zijn omdat het vermoedelijke allemaal belangrijke dingen zijn die er op staan. Laten we eerlijk zijn. Het is niet te doen. Dus ik heb een goed idee. Laat ik er eens iets dieper op ingaan maar dan niet met al die vage en lastige woorden. Ik bedoel, we kunnen elkaar helpen toch? Ook al kennen we elkaar niet. We hebben toch iets dat ons bindt. En dat is wijn. En wijn is fijn.
Dan sta je in de slijter. Je kijkt naar al die verschillende etiketten. En je hebt werkelijk geen flauw idee wat je moet kiezen. Zal ik voor dat leuke gekleurde etiket gaan? Of juist die ene met dat kasteel erop, dat moet wel goed zijn. Er staat tenslotte ook nog ´Chateau´ op het etiket. Dat is toch goed? Vervolgens vraagt de medewerker van de winkel wat je zoekt. Uhm….Tja, wat zoek ik nou eigenlijk?
Het allerbelangrijkste is proeven. Zo ontwikkel je je eigen smaak. Als de buurman iets een geweldig glas wijn vindt, kun jij dat gewoon helemaal niet lekker vinden. “Ja maar dit is wel een grand cru uit 1998 hoor!” Ja dus? Wat kan mij dat nou schelen. Ik wil iets lekker vinden. En of het nou 5 euro of 55 euro per fles kost. Mijn smaakpapillen moeten er blij mee zijn. Als voorbeeld gebruik ik even mezelf: Ik ben dus niet echt een Chardonnay drinker. Met een glas Chardonnay maak je mij over het algemeen niet blij. Als het in combinatie met een gerecht is kan het geweldig uitpakken, daarover meer in mijn vorige blog. Maar meestal ligt het gewoon niet in mijn smaak plaatje. Geef mij maar een Sauvignon Blanc of Riesling. Vaak vinden de chardonnay drinkers dat weer te zuur. En juist dat maakt wijn zo interessant. Eindeloos proeven en beleven. Jezelf laten verrassen en weer nieuwe dingen leren.
Oké ik dwaal af. Terug naar de etiketten. Er bestaat een heuse wijnwetgeving. Die wetgeving bepaalt wat er allemaal op een etiket moet staan. Verplicht dus. Nou simpel toch? Als ik dan even uitleg wat er allemaal moet weet je ook gelijk wat er onzin is. Helaas is er vrij weinig makkelijk in het leven en dit dus ook niet. Die wijnwetgeving verschilt namelijk per land. Dus hoe kunnen we nou in een taal die iedereen begrijpt uitleggen waar je nou op kunt letten.
Er zit natuurlijk een groot verschil tussen bepaalde wijnen. Er zijn wijnboeren die aan massaproductie doen maar er zijn ook wijnboeren die voor een kleine oplage gaan maar wel echt een perfecte wijn leveren. Je kunt het beste beginnen met onderverdelen in een categorie, namelijk:
– Tafelwijn (Een wijn zonder specifieke afkomst of kwaliteitseisen)
– Landwijn (Een wijn waar de streek vermeld moet worden)
– Kwaliteitswijn (Hier moet zo ongeveer alles beschreven worden; Druif / Streek / Land / Opbrengst etc.)
Nou zou je dus denken dat je het beste voor een kwaliteitswijn kunt gaan. Ook dat is niet helemaal waar. Er zijn ontzettend veel wijnboeren die niet aan alle criteria voldoen maar wel kwalitatief een ontzettend goede landwijn produceren. Had ik trouwens al vermeld dat een landwijn ook tafelwijn genoemd mag worden? Maar niet andersom natuurlijk. Krijg je al hoofdpijn 😊 ????
Dit is pas de basis. Dit is pas het begin. Want we hebben het nu over de Europese wijnlanden en nog niet over de nieuwe wereld. Jup, die is er ook nog. Maar dat is een heel ander verhaal en om het makkelijk te maken gelden natuurlijk weer hele andere regels. Eén tip die ik je in ieder geval nog mee wil geven is te vinden op de achterkant van het etiket. Hierop staat namelijk waar de fles gebotteld is. Zoals je begrijpt kan ik een Zuid-Afrikaanse wijn die in Duitsland gebotteld is niet aanbevelen. Laat dit maar in het wijnhuis zelf gebeuren!
Voor nu zou ik zeggen wat ik natuurlijk al ietsje vaker heb gezegd (sorry, daarvoor): Proef vooral. Als jij je smaak leert kennen ga je zelf ontdekken welke druif er bij jou past. Begin daarom vooral met oriënteren op de druif en waar hij allemaal verbouwd wordt. En zie je een fles zonder de benaming van de druif? Vraag er gewoon naar. Er zijn veel gebieden met name in Frankrijk, Italië en Spanje waar wettelijk vast is gelegd in welk gebied welke druiven mogen worden aangeplant. Daarom staan ze vaak niet op het etiket vermeld omdat het toch al duidelijk ‘zou moeten zijn’….Duidelijk voor de echte wijnkenners onder ons ja.
Wijn is lastig als je er niet zoveel van weet. Maar laat je niet ontmoedigen want daar is het veel te leuk voor. En lekker. Vooral heel lekker.