Stel nou he. Je hebt gewerkt. De dag was lang en druk. Je zou nog gaan sporten vanavond maar zelfs daar heb je de energie niet meer voor. Maar. Je hebt wel zin in eten. En stel nou dat je enorm zin in oer-Hollandse stamppot hebt. Van die stevige boerenkool met zo’n dikke vette gehaktbal. En heel veel jus om niet te vergeten. Of zuurkool met spekjes en rookworst. Het liefste eentje bekend van de net zo Hollandse oranje wintermuts. Daar kun je water of frisdrank bij drinken. Of een glas melk. Maar degene die dit lezen hebben hoogstwaarschijnlijk liever dat glas wijn.
Je wordt tegenwoordig doodgegooid met wijn spijs combinaties, of het nu in de supermarkt of in een toprestaurant is. Ten eerste ben ik van mening dat de smaak van elk persoon anders is. Dus drink vooral hetgeen jij lekker vindt. Ten tweede zijn die gerechten allemaal net ietsje minder toegankelijk als wat wij na een lange dag werken soms koken. Ik bedoel na 8 uur werken en een sterk hongergevoel neem ik aan dat jij ook geen zin hebt om gebakken ossenhaas met een rode port saus en paddenstoelen risotto te maken. Je wil gewoon naar de supermarkt. Weten wat je moet halen, om zo snel mogelijk naar huis te gaan en de pannen op het vuur te zetten. Maar wijn spijs combinaties met stamppot of broccoli met slavink en aardappels zijn niet echt te vinden.
Stom eigenlijk. Want waarom zou je geen lekkere wijn kunnen drinken bij een ‘simpel’ gerecht. Ook simpele gerechten mogen mooi begeleid worden. En je hoeft er echt geen moeite voor te doen. Neem nou zuurkool. Een friszuur gerecht. Zet daar een mooie Riesling of Pinot Gris naast en reken maar dat je daar blij van wordt! Of juist een stevige Cabernet Sauvignon uit Chili voor bij je andijvie met spekjes. Of neem eens een vol houtgerijpte witte wijn bij je speklapje? Absoluut een prima combinatie. Dus rood bij vlees en wit bij vis? Hoeft echt niet altijd!
Het grappige is dat we vaak wel weer weten wat we bij desserts drinken. Bijvoorbeeld bij een chocolade taartje . Daar drinken we graag een Pedro Ximenez (een stroperige zoete sherry) bij. Of een klassieke Banyuls (een rode dessertwijn uit zuid Frankrijk). Waarom zou dat niet kunnen bij die goddelijke chocolade mousse van Mona uit de supermarkt?
De hele hype rondom wijnspijs wordt vaak nogal moeilijk gemaakt in de wijn wereld. Al die moeilijke woorden en verhalen waar je geen zak van begrijpt maakt het nou ook niet echt aantrekkelijk. Wat kan jou het schelen dat je dessertwijn Pourriture Noble, botrytis, edelfaule oftewel edele rotting heeft gehad? Ten eerste kan ik me voorstellen dat het vooral gewoon erg vies klinkt. En ten tweede wil je gewoon een lekker glas bij wat je eet zonder dat je te lang aan het zoeken bent.
Om een lang verhaal kort te maken wil ik eigenlijk zeggen: Laat je niet in de war brengen door het te moeilijke, soms suffe, niet te begrijpen verhaal over die fles wijn die je wil kopen. Wijn is namelijk veel te leuk! En lekker natuurlijk. Dus kook jij een ‘simpele’ maaltijd? Pak de hoofdcomponenten qua smaak uit het gerecht en kies zo je wijn uit. Misschien klinkt dat al als een uitdaging maar wijn is ook proeven en proberen. Want stel dat ik zeg dat bij een pasta met tomatensaus een Italiaanse Verdicchio lekker samen gaat, kan het voor jou ook prima zijn om er een chardonnay bij te drinken. Er is nooit maar een perfecte match. Probeer te experimenteren, proef en ontwikkel zo je smaak. Zet naast een vet gerecht iets fris, en bij een fris gerecht een volle wijn. Of doe juist precies alles andersom. Het allerbelangrijkste is dat jij het lekker vindt.